Tag Archivio per: E i le ciamava case

Muri sgrostadi e sensa più memoria
de malta e de colori, muri veci
co i barbastrei che dorme su na storia
fata de fredo e piova drento i seci,

de fame antica a un fogolaro morto;
case mai calde con el cesso fora
rente al figaro, sconto in fondo a l’orto,
case pitoche, scancanà, in malora

ndò le parole le passava el muro
come la piova che passava i cuerti,
case distrute, smorsegà dal scuro
da le bastieme tra i portoni verti…

e i le ciamava case… che busìa…
che gnanca i panaroti vegnea drento…
case deserte… tuti scapà via…
no gh’è restà nessuno, via del vento…

case del Bosco, case stramenciade
con le finestre serà su de bruto
sora la polvar nata da le strade
che se impirava sempre e da par tuto…

e i le ciamava case… solo el nome
gh’era restado… in quel mondo pitoco,
parchè de casa, e no so gnanca come,
le gavea solo quelo… massa poco…